super-ultranowoczesny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ności, zaczął mówić. Liszyński słuchał z pewnym zaskoczeniem i raczej niechętnym zdziwieniem; tamten mówił o sztuce, o jej autorze, Wilderze, o tym, że na premierowym przedstawieniu w Nowym Jorku rolę reżysera, tę ■— powiedział — która obecnie mnie przypada w udziale — grał sam autor Thornton Wilder. „To ma być — domyślił się Liszyński — już jakiś super-ultranowoczesny chwyt reżyserśki: jeszcze dalej idące burzenie iluzji widza niż przy samym tylko ustawianiu dekoracyj na otwartej scenie... Co ci nie wymyślają, żeby tylko wysilić się na oryginalność! I właściwie w jakim celu?” Tak — formułował sobie, widząc, jak ów „reżyser”, ukończywszy swą przemowę, przyzwał spoza kulis gestem aktorów, jak gra się zaczęła. „Tu nie tylko pokazuje się widzowi podszewkę i mechanizm tworze...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jędrkiewicz, Edwin 1962. Daimonion ti, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.