sukienik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) SStp ustala znaczenie wyrazu jako 'wierzchni strój kobiecy lub męski’ przytaczając cytaty XV-wieczne, które informują o przeznaczeniu ubioru dla obu płci: „Yz pany Olbrachtowa proszila Mikołaya, aby szukny0 yey mąza swimy penandzmy vicupil (1441 r.) obok: „Yakom ya przedal swey zony sukn0” (1410 r.) (wyróżnienia moje — AK). Podstawowy czasownik sukać SStp objaśnia jako 'skręcać razem kilka nitek’. W Słowniku znaleźć można wyrazy pochodne: sukienik // sukiennik 'tkacz sukna czy też kupiec, handlarz suknem’, suknica'’ szata, sukno’ oraz 'tkanina wełniana’...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Abdański, Adam 1982. Romans z miasteczkiem, Łódź : Wyd. Łódzkie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.