stupięćdziesięcioletni

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — W takim razie wytłumacz mi jedną rzecz, Wasia — zagadnęła Stella, którą coraz bardziej pasjonowało opowiadanie Sokolskiego. — Jeżeli, jak mówisz, ludzie na Ziemi prawie się nie ' starzeją, to dlaczego taki stupięćdziesięcioletni „młodzieniec“ ma umierać? Aha — ożywiła się dziewczyna jeszcze bardziej, rada, że może uda się jej zabłysnąć domyślnością — wy pewno zabijacie ludzi po dojściu do tego wieku, aby przeciwdziałać przeludnieniu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boruń, Krzysztof, Trepka, Andrzej 1954. Zagubiona przyszłość, Warszawa : Iskry
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo