stukotny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Dzień wieczny wiecznej pracy ziskrzony zarzewiem szumi w tej części Polski ognistym modrzewiem — szumi i gwiazdy sypie, i w niebo się kłosi, i pieśń od spodu czarną gałęźmi podnosi, że wszerz i wzdłuż przez Polskę stukotne pieśnienie płynie jak strun wichrowych niepojęte drżenie — puka do drzwi i okien i schyla się nisko nad zagubioną w łęgach lipową kołyską — kędy kwilenie dziecka — dla słyszących duchów jest echem rwanych ongiś niewoli łańcuchów — i czymś więcej jest jeszcze — bo mówi: Polacy, wyniesieni będziecie mocą twórczej pracy w sferę, o której wieścił wielki sen narodu v/ dniach, które były klęską i bólem porodu — Ziemio hutami lśniąca, podudniająca sztolniami — bijąca — jak serce — prac rytmem, oddychająca dymami...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Zegadłowicz, Emil 1957. Wiersze wybrane, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.