strzępiaty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) plicy, czy pasztet i homary u p. Józ[efowicza]. Dobry jest ten demokratyczny brzucha mojego nastrój. [...] 3 	w nocy Przeczytałem sobie Zarys wykładu mowy polskiej A. G. Bema75 (Warszawa 83). Cały on, kochany mój Bem, wyjrzał znowu na mnie, ze strzępiatą brodą, w krótkich spodniach, z ruchami nerwowymi rąk... Te same kwestie, które słyszałem z ust jego, to „w moich ręku”, „stąd, skąd, spomiędzy, spoza”, „dobrym ojcem, dobrym dzieckiem”, te same przykłady, których tak się szczerze uczyłem, za które mię tak kochał, nazywał „kochanym swym panem Stefanem”... Poczciwy mój...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Żeromski, Stefan 1980. Dzienniki (Wybór), Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.