stopaja

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) szczał bez przerwy, aby się nie oglądać. Wyszliśmy na kilkanaście łokci zaledwie, gdy zaczął rąbać ciupagą. Wtedy cokolwiek nabrałem ducha. Śnieg młody z Zielonych Świątek tajał na wierzchu, ale pod nim był lodowaty, na trzy łokcie gruby, wygięty ku skałom jak rynna. Szliśmy, stopaja za stopają samym środkiem ciągle. Jeszcze do tej chwili drżę na wspomnienie mojego położenia w tym miejscu. Każdą dziurę rąbał z pięć minut, stawał w niej obiema nogami i rąbał następną, podczas gdy ja wchodziłem jedną nogą w opuszczoną przezeń. Nos miałem przy jego piętach, ręce na lasce, wbitej obok jego pięt...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jakubowski, Jan Zygmunt 1964. Stefan Żeromski, Warszawa : PZWS
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.