staruch-wątrobiarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wiekiem miłym. Oto właściwe słowo — i nieoceniony dar. Nie zdziwiło mnie, że mogli się z Shawem polubić, ale dotąd zachodzę w głowę o czym też mogli z sobą rozmawiać — stary żołnierz z zasuszonym ale wciąż zaciekłym antymilitarystą, czciciel tradycji z jej prześmiewcą, najbogobojniejszy katolik z osławionym bezbożnikiem, polski wzorowy narodowiec z wyzywającym wrogiem wszelkiego nacjonalizmu, ultramontanin z socjałem fabiańskiej maści, wieczny entuzjasta z upartym sceptykiem, starszy pan bez żółci ze staruchem-wątrobiarzem, misjonarz z kacerzem, krynica zbożnych cnót z kuźnią herezji i brewerii?...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sakowski, Juliusz 1970. Dawne i nowe lata, Paryż : Księgarnia Polska
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.