splugawienie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) treść człowieka lat sześćdziesiątych. Jest nudny jak pustka, a dla tych, którzy mu ufają, szkodliwy jak suseł. Lata sześćdziesiąte to czasy święte, pozwolić więc głupim susłom, żeby je sobie uzurpowały, to znaczy pozwolić na splugawienie tych czasów. Nie, nie wykreślę ani ukrainofila, ani tego durnia, który mi obrzydł3. Miałem go dość już w gimnazjum, mam go dość i dzisiaj. Kiedy opisuję tego rodzaju indywidua albo mówię o nich, wcale nie myślę o konserwatyzmie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.