spliniczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Jednym z wcześnie zadomowionych u nas anglizmów był splin, nierzadki w XVIII wieku (np. u Józefa Kossakowskiego: Ksiądz pleban, 1786 s. 173), używany przez Mickiewicza, Słowackiego, Norwida, Prusa (Puszkin go przezwał russkaja chandra, Oniegin I 38). Nasz Słownik wylicza go z czterema przykładami i dodaje pochodne: spliniczny, splinnik, splinowy. Uzupełnimy tę serię jeszcze jednym hasłem: splinista, oto tytuł artykułu Maurycego Dzieduszyckiego Rozmyślania spleenisty („Gazeta Lwowska” 1843 nr 8, podpisany pseudonimem Aleksander Józef Lisowski). Od wieku nasiąkają coraz intensywniej wszystkie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
RLit - Rocznik Literacki (Warszawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.