sonorność

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Najbardziej uderzającą cechą głoski, a więc najczęściej dominującym elementem, jest stopień pełni dźwiękowej. Dowodzą tego najstarsze klasyfikacye fonetyczne (nie graficzne!) głosek. Np w staroindyjskim dzielono je na: pełnogłoski i spółgłoski, przeprowadzając specyalne poddziały z punktu widzenia lokalizacyjnego W gramatyce klasycznej mamy to samo z wyróżnieniem stopnia sonorności wśród spółgłosek przez wprowadzenie nazw liquidae, nasales, w przeciwstawieniu do mutae i t. d. — Wartoby zbadać historycznie wszystkie nazwy klas głoskowych, a z pewnościąby się można spodziewać jakichś ciekawych wniosków fonetycznych...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rudnicki, Mikołaj 1912. Studya psychofonetyczne. I. Assymilacya, Kraków : Nakł. AU
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.