socjal-patriota

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Po śmierci Barańskiego prowadziłem redakcję „Pobudki” przez dwa lata. Warunki finansowe mieliśmy nie mniej ciężkie, chociaż przybyło nam w gminie nieco ważnych zwolenników. Ale ci, którzy kończyli studia w Paryżu, rozpraszali się po całej Francji i kontakt z nimi był już trudniejszy. Nasze hasło niepodległości poruszyło polskie sfery rewolucyjne, a londyński Proletariat Mendelsona, który nas zrazu zwalczał, jako „socjal-patriotów”, zaczął później zastanawiać się w swym gronie redakcyjnym nad naszymi hasłami. Wiosną 1892 roku przyjechali do mnie z Londynu, z ramienia proletariackiej grupy: najpierw Dębski, a potem Mendelson i W. Jodko. Proponowali mi połączenie naszych usiłowań. Z rozmowy z nimi wywnioskowałem, że podejrzewają, iż nasza Gmina posiada znaczne zasoby pieniężne. Ani...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Lorentowicz, Jan 1957. Spojrzenie wstecz, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.