skrzenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wkońcu szmery odpowiedzi przycichły. Powolnym ruchem podniósł się z kolan obok głębokiej, niewyraźnie majaczącej sofy, w której zacierały się kształty spoczywającej na niej kobiety, i stanął wysoki pod niskiem sklepieniem. Był cały ciemny prócz jaskrawo odrzynającej się bieli kołnierzyka poniżej kształtu głowy oraz nikłego, przelotnego skrzenia metalowych guzików, co tu i ówdzie migotały na jego mundurze...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Conrad, Joseph 1928. Pisma zbiorowe. T. 24. Opowieści zasłyszane, przeł. T. Sapieżyna, S. Wyrzykowski, Warszawa : Dom Książki Polskiej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.