sklerotyk

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) uwodzicieli tych grasuje po Atenach. I pisze Arystofanes paszkwil istotnie okrutny, gdzie bosego, płaskonosego, Sylenio brodatego łazęgę ateńskiego miesza z błotem ulicznem, odziera z wszelkiego splendoru dyfamując go jako starego, ględzącego sklerotyka, półgłupiastego a chytrego pleciugę, manjacko powtarzającego bezmyśne brednie. Nazywa się to „Chmury”, gdyż nieokrzesany gaduła czaszką spiczastą wciąż tkwi w obłokach a młódź ateńską odrywa od ziemi, od oczywistości i każe jej bujać w regjonach metofizyki. Legjon żyje w brudzie i w budzie, ale nad brudną budą wciąż kłębią się i opadają obłoki...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.