sklamrzenie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wina, do dziewczyn. Z poprzednich falang wszyscy byli wpatrzeni tylko w siebie, w swe dusze i duszyczki, w swe pępki i swą patologję; poezja „starych” była przeważnie nastrojowym ekshibicjonizmem auto analitycznym Narcyzów i Pierotów, nieustającem jęczeniem, skarżeniem się, sklamrzeniem, apelowaniem do współczucia, negacją i aberacją. Kawalerowie z „Pro Arte” wchodzili natomiast w życie rozkochani w niem po same uszy, radzi życiu, cieszący się niem w niebogłosy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowaczyński, Adolf 1922. Góry z piasku. Szkice, Warszawa : Nakł. Polskiego Posterunku Wydawniczego „Placówka”
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.