skarłowacieć

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) stuleciach. Przecież starcy zawsze byli skłonni skwapliwie wypatrywać końca świata i mówić, że moralność upadła do nec plus ultra, że sztuka zmalała, wyblakła, że ludzie skarłowacieli itd., itd. Tołstoj w swej książce chce udowodnić, że sztuka doszła do fazy końcowej, że znalazła się w ślepym zaułku, z którego nie ma wyjścia (naprzód). [...]...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Czechow, Antoni 1956-1962. Dzieła. T. 1-11, [tłum. różni], Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.