skamienić

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) do serca, lecz prawie omdlewa z żalu. Drugą jest kobieta z gminu, sąsiadka gladiatora, którą los rzucił na stopnie schodów cezara, a nieszczęście przygniotło. Jest to obraz duszy ludzkiej, którą smutek skamienił; katusze chrześcijan nie wywołują w niej żadnego nowego wrażenia, są one bowiem tylko jedną więcej kroplą goryczy, jakimi przeznaczenie wypełniło czarę jej życia...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Prus, Bolesław 1954. Kroniki. T. 3, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.