skamandrycki

Słowo poświadczone w fotocytacie:

(...) jako cechę charakterystyczną literatury i doprowadziła ją do ostatecznych granic. Wiersz ma być całością powstającą, tworzącą się, płynną. Poeta troszczy się o pośredniość wyrazu, napomyka o rzeczach, zamiast zwyczajem skamandryckim wysilać się na ich „nazywanie“. Zasadą poezji staje się aluzyjność wszelkiego typu od czysto zewnętrznej aliteracyjnej poprzez zbliżenia dźwiękowe, które „spokrewniąją“ obce sobie rdzeniowo słowa, do najbardziej odległych skojarzeń obrazowych. Im większe rozpro...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):

Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:

Kubacki, Wacław 1948. Krytyk i twórca, Łódź : Wyd. W. Bąka

Etykiety gramatyczne poświadczenia:

przymiotnik liczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.