siedemnastowiecze

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Znane są dobrze dzisiejsze kłopoty badaczy literatury polskiego oświecenia z ustaleniem autorstwa utworów bezimiennych czy nawet imiennych, ale o niedostatecznie pewnej definicji autorstwa. Mniejszej już liczbie historyków literatury znane są trudności z przynależnością autorską olbrzymiej masy utworów siedemnastowiecza, 0 których wiadomo od tych czasów zwłaszcza, gdy Aleksander Bruckner zaczął odkrywać z rękopisów tę nieznaną zupełnie literaturę piękną w. XVII, słusznie odtąd zwanego „wiekiem rękopisów”. Mówię tu nie tylko o okolicznościowej poezji...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nowak-Dłużniewski, Juliusz 1973. Studia i szkice, Warszawa : Pax
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.