siedemdziesiątka

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) — Ha! jeśli książę pan mówi, że to sprawa uczuć i sumienia, to niech tak będzie. Ale książę zupełnie sam iść nie może. Niestety! Ja już za stary i nieprzydatny. Crepit verba dolor, mój kochany książę, na myśl, żem już przeszedł siedemdziesiątkę i nic więcej w życiu nie znaczę, jak kaleka pod kościołem. Chyba mi już przyszło tylko w domu siedzieć i pacierze szeptać za ojczyznę i za księcia pana. Ale syn, najmłodszy...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Conrad, Joseph 1928. Pisma zbiorowe. T. 24. Opowieści zasłyszane, przeł. T. Sapieżyna, S. Wyrzykowski, Warszawa : Dom Książki Polskiej
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.