sceniczno-satyryczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) uwagi: tak że np. obraz współczesnej Warszawy w jego relacji jest satyrą dwustronną — zarówno na zakutego, pół-dzikiego prowincjała, jak i na stołeczny światek modny, dla którego cywilizacja wyczerpuje się w galonach, fryzurach i manierycznym a hałaśliwym gadaniu. Było to wszystko, prawda, w ostateczności rodzajem publicystyki sceniczno-satyrycznej, ale publicystyki, musimy przyznać, niepośledniego gatunku. Jego znamieniem jest przenikające satyrę ciepło, przebijająca przez nią zasadnicza sympatia dla człowieka...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.