satyryk-dramatopisarz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) tężny będzie ton poezji polskiej, a teatr... co bogatszych od nas bawi i cieszy, niech w Polsce będzie kuźnią, gdzie schorzałe przekuwa się serca, i akademią, gdzie poeta naucza o radości i potędze życia.”* Gdy tak poeta-krytyk drobnomieszczański realizm bezapelacyjnie ze sceny wypędzał, satyryk-dramatopisarz, Adolf Nowaczyński (podówczas lepiej się czujący w towarzystwie młodej lewicy literackiej niż w gronie „pisarzy Białego Orła”), po swojemu rozprawił się z czysto wojennym „ersatzem” dramatu narodowego i historycznego, nadmiernie wytwarzanym i spożywanym w Warszawie, co choć od wieku z górą była „żałosną * K. Makuszyński, O tonie bohaterskim, w tym samym zeszycie «Te...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Schiller, Leon 1983. Droga przez teatr 1924-1939, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.