satyryczno-społeczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ch. Geliert). Z nawrotem k. w 2 poł. XVIII w. łączyła się działalność J. Winckelmanna i w pewnej mierze G. Lessinga oraz druga faza twórczości poetów „burzy i naporu” (—► Sturm- und Drangperiode) — Goethego i Schillera. W Rosji k. związany był z liberalnymi prądami oświecenia i nabierał niejednokrotnie silnego zabarwienia satyryczno-społecznego. Do jego przedstawicieli należeli m.in. M.W. Łomonosow, W.K. Trediakowski, A.D. Kantemir, D.I. Fonwizin, A.P. Sumarokow, częściowo G.R. Dierżawin. W Polsce początki wpły...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
WEP PWN 1962-1970. Wielka encyklopedia powszechna PWN. T. 1-13, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo