sardoniczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Nie zachwycił mię również i sam ton wykładu, przeważnie ironiczny, sardoniczny, często urozmaicony dowcipami i konceptami, które, jako mało licujące z powagą przedmiotu, rzadko mi trafiały do przekonania, zwłaszcza, że tym, którego te koncepty zdawrały się bawić i rozśmieszać najbardziej, był sam Renan...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Hoesick, Ferdynand 1923. Paryż, Warszawa etc. : Gebethner i Wolff
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.