samorozbrajanie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) a zwłaszcza w IV jej rozdziale. Istotne zagrożenie dla bytu narodu widział nie w niewoli i wzmagających się prześladowaniach zaborców, lecz w „obniżeniu idei narodowej”, lojalizmie wobec zoborców, minimalistycznych programach polityków ugodowców. Z przerażeniem obserwował wszelkie akty i deklaracje pokojowego współżycia z zaborcą, przetargi o odrobinę autonomii, kokietowanie wroga samorozbrajaniem się z tak bogatej w tradycje idei walki o wolność. Była więc ogromna potrzeba, aby zająć się pracą nad „uznaniem się w jestestwie swoim”. Rozumieli to dobrze zarówno ci „późnourodzeni”, jak...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Olszaniecka, Maria 1984. Dziwny człowiek (O Stanisławie Witkiewiczu), Kraków ; Wrocław : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.