roztrzeźwić się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Czy t o nigdy nie przyjdzie? Czyż ona nigdy nie wytchnie tego wszystkiego, co w przeczuciach posiada, czy nigdy nie będzie bogata swoim własnym bogactwem? Czyż nie ma nigdy, czyż nigdy wcale nie ma się rozwinąć i roztrzeźwić wśród rumieńców od promieni słońca, które z błyskiem wessą się we wszystkie płatki? Traci już cierpliwość wobec Erosa; usta już drżą od nadbiegających łez, wzrok beznadziejnie wytężony w przestrzeń, a mała głowa pochyla się rozpaczliwie i coraz rozpaczliwiej zwraca powoli delikatny profil w głąb obrazu, gdzie miękki wiew różanym pyłem żegluje poprzez zielone krzaki janowca, ku wiśniowo-złotemu niebu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Jacobsen, Jens Peter 1963. Niels Lyhne, przeł. M. Dąbrowska, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.

Sąsiedztwo a tergo