rozpłaszać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Że rozpłoszyć zachowało się jeszcze u ludu, o tym wiemy ze Słownika gwar polskich Karłowicza, który cytuje: «Będzie tam (na weselu) i parę kokosy, jeśli nam ich co nie rozpłosy» ze zbioru «Pieśni ludu...» Wójcickiego i: «On ci warkocyk rozpłosy» z Kaliskiego Kolberga. Dodać mogę, że forma to znana w Witowie, gdzie nieraz słyszałem »ospłosić (oczywiście s-i, nie śi), raz nawet niedokonane: tak to vospldyało śe, czyli po literacku nie rozpłaszało, ale rozpłachało się-, czy na całym Podhalu, nie wiem, przynajmniej Słownik Dembowskiego jej nie ma...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Nitsch, Kazimierz 1955. Wybór pism polonistycznych. T. 2. Studia wyrazowe, Wrocław ; Kraków, Zakład im. Ossolińskich
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.