romantyczno-subiektywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) dzieło bardziej przejrzyste, rozumne, sprawiedliwe, ludzkie. Opisywana perspektywa załamuje się jednak w Legendzie Młodej Polski i na jej dalszych stronicach jesteśmy świadkami, jak autor bezskutecznie usiłuje dopasować historyzm jako „filozofię praktyki”, w rozumieniu Antonio Labrioli, do tych nagłych zwrotów i regresów w aktualnej myśli europejskiej, które dokonują się pod znakiem „realizmu dziejowego”, i konieczności uwzględnienia w teoriach kultury „duszy narodu”, „instynktu rasy”, tradycji i szeregu dalszych, równie monumentalnych i romantyczno-subiektywnych abstrakcji. „Wszystko to miewa charakter umyślnej reakcyjności” — powiada Irzykowski, komentując ów ogólnoeuropejski prąd umysłowy o kierunku retrospekcyjnym, ów nagły, ale nie żywiołowy jego zdaniem, lecz świadomie wykoncypowany „pociąg do wczołgiwania się w korzenie, zamiast dążenia do kwiatu’’17  18 19. Swoje spostrzeżenia o „kulturze regresu” formułuje Irzykowski w latach 1907-1911...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kirchner, Hanna, Żabicki, Zbigniew (red.) 1972. Problemy literatury polskiej lat 1890-1939. S. I, Wrocław etc. : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.