rodomontada

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Znał on niewątpliwie Lesage’a, Voltaire’a, Crébillona syna, Diderota, a może i starego Rabelais’go i romansopisarzy-humorystów XVII stulecia; znał też zapewne romanse angielskie (zwłaszcza że był w Anglii), a szczególniej Smolleta. Motywy tych wszystkich autorów wulgaryzował. Sam zresztą także posiadał niezwykłą fantazję i niebywałą werwę literacką, — specjalnie w zakresie komicznych rodomontad i groteskowych błazeństw. Tych też rzeczy mnóstwo w jego romansach. Te i owe „awantury” w nich są tak niesamowite i zabawne, że dziś jeszcze mogą stanowić zajmującą lekturę, a wprost już nieoszacowany materiał do przeróbek „filmowych”. (Nawiasem...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Borowy, Wacław 1952. Studia i rozprawy. T. 1-2, Wrocław : ZNiO
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.