regalistka

Słowo poświadczone w fotocytacie:

(...) regalista ‘rojalista, stronnik królewski’: „Szlachcic, zuchwały warchoł, zamarł w nim w jeden chwili, a urodził się regalista oddany duszą całą swemu królowi” II 408; „A i pocieszna rzecz, jeśli Podlasie za pieniądze tego regalisty i patrioty od Rzeczpospolitej oderwę” III 260; „No, no! nie frasuj się, miły regalisto, bo tak ufam, że i regalistka cię nie minie, a da Bóg, to mi wkrótce więcej jeszcze regalistów przysporzycie” II 501. Poświadcza dopiero SW jako wyraz mało używany, przytaczając Naruszewicza, SJPD ocenia wyraz jako dawny, cytując „Potop” oraz Kaczkowskiego i Rollego. Łc. regalis = królewski...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):

Lokalizacja ekscerptu na stronie:

Adres bibliograficzny:

Dubisz, Stanisław (red.) 1998. Słowa w różnych kontekstach, Warszawa : Elipsa

Etykiety gramatyczne poświadczenia:

rzeczownik liczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.