półepicki

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) przyczynę finalnej katastrofy swego bohatera? Na dwoje babka, a raczej wiedźma, kuzynka szyderczego interlokutora... I zaraz, na tej samej stronicy tekstu narrator, piszący przecież tę rzecz w innym czasie, z perspektywy półepickiego dystansu, powiada, co sądzi o takiej postawie: „Sztuka jest sprawą ducha, duch zaś wcale a wcale nie powinien czuć się obowiązany do czegokolwiek wobec społeczeństwa, wobec wspólnoty — wzbronione mu to jest nawet, w moim rozumieniu, w imię jego wolności i szlachectwa...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wirpsza, Witold 1965. Gra znaczeń. Szkice literackie, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.