półemeryt

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Moi koledzy biurowi stanowili zespół dość różnorodny. A więc byli starzy radcowie dworu, którzy jeszcze w kilka lat po wojnie przywdziewali wiszące w biurze na kołku mundurowe marynarki ze złoconymi kołnierzami, co im miało osładzać gorycz, jaką ich napawało istnienie wolnej i suwerennej Polski, dalej byli garbaci kanceliści, stojący jak papugi przy już wspomnianych pulpitach, to znów miałem pod bokiem mojego bezpośredniego kierownika, już półemeryta, skupiającego resztki energii życiowej na przemywaniu i czyszczeniu w godzinach biurowych tysięcy znaczków pocztowych, których sprzedawanie u Taffeta na Szpitalnej osładzało mu pobieranie zdewaluowanej pensji...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rusinek, Michał 1969. Opowieści niezmyślone. Wspomnienia literackie, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.