pustodźwięczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) najciężt^e przewiny wybaczyć, pod warunkiem, że się w duszy ukaranego błazna ćlwudźwięk skruchy oraz miłości Boga i człowieka odezwie; kto nie zrozumiał, że dlatego to każda krotochwila fredrowska kończy się jakimś kruciutkim finałem katartycznym, choćby w tej „Zemście“, w której, pełni powabu staropolskiego arcyhultaje (i to hultaje, nie w sensie Hamletowego aforyzmu, lecz w dosłownym rozumieniu) podają sobie ręce, głosząc aktorom tak pustodźwięczne hasło, jak Zgoda, zgoda, — A Bóg wtedy rękę poda!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
ŁódźT - Łódź Teatralna (Łódź)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.