puklaty

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) rynki, słodkie, podzielne i tanie, mandarynki!” Tuż obok sprzedawca popularnej czekolady sprzedaje pięć tabliczek za złotówkę lub trzynaście pełnych batonów też za złotówkę. Dwa kroki dalej grzebienie. Wokół tego sprzedawcy tworzy się tłum widzów. Sprzedawca bierze grzebień od kurzu i mówi: „Dla tych puklatych, garbatych, co nie noszą pantofli po pierwsze”. Potem bierze drugi grzebień i znów mówi: „A to dla Mani, a to dla Frani, ten mały dla taty i ten najmniejszy dla babci szczerbatej, co ma trzy kłaki na krzyż. A wszystko to razem dla całej famuły tylko...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Rataj, Maria 1962. Zaułki grzecznego miasta. Wspomnienia, Poznań : Wyd. Poznańskie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.