pseudopraktyczny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ność wszechstronną. Kładą nawet na karb próżniactwa, niechęci ucznia lub też nieudolności nauczyciela opieszałość w nauce, do pojmowania której albo chłopiec nie ma daru, albo też zdolność jego za wcześnie poszła w inną jakąś, pseudopraktyczną stronę i rozwijając się na niej, trudno jej zwrócić się do cierpliwego, szkolnego pobierania nauki. Wykładając mu, na przykład, język polski, daremnie Paweł usiłował obudzić w nim zastanowienie, wywołać jaką myśl z łepetyny zakutej — działał tylko biernie i machinalnie, powtarzając za panią matką pacierz i najczęściej pamięć, obejmująca wybornie wszystkie karty w partii .preferansa,...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wolski, Włodzimierz 1956. Domek przy ulicy Głębokiej, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.