pseudonimizowanie

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Zacznę od tytułu artykułu. Na pytanie w nim postawione odpowiada autor w dłuższym wywodzie, że współczesna polszczyzna realizuje się właściwie w dwu postaciach. Pierwszą, która przybiera postać mowy, znamionuje dezintegracja: „dwuznaczność, skłonność do parodii, pseudonimizowanie znaczeń, podmienianie wartości, żartobliwość, infantylizm i wulgarności Druga — to „maksymalnie prosty i z dnia na dzień ubożejący w porównaniu z językiem mówionym" język, którego ideałem jest „uboga czystość oraz rytualność". Jest to „język informacji, propagandy, reklamy i popularyzacji, agitacji i nowoczesnej rozrywki", w którym „niedopuszczalny jest (...) wszelki prowincjonalizm czy też jakakolwiek inna partykularna lub po prostu indywidualna cecha językowa"...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Klemensiewicz, Zenon 1969. Ze studiów nad językiem i stylem, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.