przywijać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) przyzwoity, nieprzyzwoitość; już od 16. wieku stale tak, ale jeszcze i wtedy istniała (np. u Kromera i i.) dawniejsza postać bez z: przywoity; złożone z przy- i woj- od wić, p.; znaczy ‘to, co się przywija, przynależy’; dlatego mówią: »przywoita (t.j. rzecz), aby...«, »jako to głupim przyzwoita«. Wyłącznie polskie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brückner, Aleksander 1989. Słownik etymologiczny języka polskiego, wyd. 5, Warszawa : Wiedza Powszechna
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.