przypolny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ale wtedy zaczął w wesołych podrygach udeptywać śnieg, zataczał małe koła i luki, jakby tańczył; czy tak bardzo aż do tanecznych kołowań ucieszył się tym, że trzech, a nie dwóch żywych odjechało na saniach i że pachnące wino, a nie co innego, skropiło tę przyleśną i równocześnie przypolną drogę; czy tym, że zatrzymał sobie tego wierzchowca, czy tym, że te ogromne pola zostały bez pana Wurm-Różyńskiego, czy może jakąś inną rzeczą jemu i tylko jemu wiadomą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kawalec, Julian 1982. Ukraść brata, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.