przyobiecać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Powstaje stąd trudne zagadnienie; nie możemy go rozwiązać, nie uzyskawszy o sobie samych nowego wyobrażenia. Skąd bierze się to prawo, które przemawia do nas w sposób tak pewny i przemożny? Być dźwignią naszej woli i wymagać posłuszeństwa jako obowiązku nie może ono w charakterze nakazu, nałożonego zzewnątrz. Cokolwiek bowiem przybywa zzewnątrz, choćby to był rozkaz od Boga, musiałoby się zalecać przez jakiś przyobiecany za postępowanie skutek, musiałoby pociągać albo odstraszać za pomocą nagrody lub kary; ale przez to straciłoby swój charakter moralny, albowiem za moralne może być uważane tylko to, co jest pożądane jedynie ze względu na siebie samo, bez myśli o skutkach. Tak więc prawo to nie może pochodzić znikąd, tylko z na...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Eucken, Rudolf 1914. Wielcy myśliciele i ich poglądy na życie. Zagadnienie życia ludzkości w rozwoju dziejowym od Platona do naszych czasów, przeł. A. Zieleńczyk, Warszawa : Nakł. H. Lindenfelda
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a tergo