przyjaciel-człowiek

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) wą zwierzęcą i nie rozstaje się z nią nigdy. Obecni oczywiście nie są w stanie dostrzec królika mimo jego olbrzymich rozmiarów, mimo ciągłych rozmów, które bohater prowadzi z pustym krzesłem, gdzie królik jakoby siedzi udzielając przyjacielowi-człowiekowi rad wcale niegłupich, mimo portretu wymalowanego przez bohatera, a przedstawiającego przyjaciół ramię w ramię — kolosa kłapoucha i drobnego w porównaniu z nim pijaczynę, mimo dowodów tak przekonu235...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Kałużyński, Zygmunt 1953. Podróż na Zachód. Szkice, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.
Sąsiedztwo a fronte

K) Słowa obecne w Słowniku ortograficznym języka polskiego Władysława Kokowskiego i pominięte w indeksie, ze względu na założenia NFJP.