przyhołubiać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) pozostał Niemcem, jako człowiek i malarz. Kucharski znowu, raz Polskę rzuciwszy, nigdy później ani słowem się do niej i o niej nie odezwał. Ten pupil nie udał się królowi. Rzecz dziwna. Stanisław August, tylu ludzi obcych do siebie przyhołubiający, zraził sobie od razu warszawiaka, który we Francji stanie się modnym portrecistą...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wasylewski, Stanisław 1957. Na dworze króla Stasia, Kraków : Wyd. Literackie
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.