przygrubnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Wreszcie ciotka zdziwaczała do niemożliwości, śmiertelnie bała się jazdy końmi, choć często nimi jeździła, otaczała się nieprzebraną ilością psów i kotów. Z kilkunastu psów, jakie jednocześnie hodowała, żaden nie odznaczał się ani rasą, ani pięknością, ale było tego mnóstwo, wszędzie: na kanapach, na krzesłach, pod stołem, na łóżkach. Za wielką sienią tego domu znajdował się tzw. „przygrubnik“ — miejsce, dokąd wychodziły wszystkie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Iwaszkiewicz, Jarosław 1975. Dzieła. Książka moich wspomnień, Warszawa : Czytelnik
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.