przybrukać

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) ki... — komenderuje. I kiedy tak w kręgu światła lampki, wśród tych jaśniejących białością świeżego drzewa pak, wśród połyskliwości świeżych farb i lakierów, błysków blaszanych pudełek stoi cała biała w połamanych już zgięciach tiulu, w przybrukanych atłaskach stańczonych pantofli, duża, silna, baczna na wszystko i w głowie sobie układająca, jak co ma być, zdaje się matce, że widzi ją po raz pierwszy, tę dojrzałą, tę gospodarną, tę wcale nieładną, wcale, wcale...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Boguszewska, Helena, Kornacki, Jerzy 1955. Jadą wozy z cegłą. Powieść, wyd. 3, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.