prześmigiwać się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Ćwiczeni towarzysze nie wykazywali nadzwyczajnej formy. Nogi mieli koślawe i kolana łamliwe. Przecież to wszystko brać miejska, raczej fabryczna i książkowa. Może tam na gliniankach się ślizgali. Owszem, było takich dwóch, zapewne górale, co to już tańczyli na deskach, wirowali, po prostu prześmigiwali się po jarach. Jak przy oberku. A zima też już odeszła z gór i niewiele było białego puchu...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Wyka, Jan 1967. Zapiski na karteluszkach. Opowiadania, Warszawa : PIW
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
czasownikliczba mnogaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.