przewietrzenie się

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) bujność i śmiałość. Mąjąc po jednej stronie równie polskie, a po drugiej bogate Węgry, spuszczali się jak drapieżne sokoły ze swoich groniów (*), szukając zdobyczy w złocie i winie i wszystkich rozkoszach, jakich im odmówiły ubogie koliby, niemające nic więcej prócz owsianego placka, bryndzy i żętycy; wreszcie jest to ów pociąg naturalny w Góralu do przewietrzenia się po świecie (**), do przerwania nudzącej acz lubej jednostajności, że musi spuścić się na równie, choćby dla tego samego, aby przypatrzywszy się biedzie i trudom polnych robaków, zabanował (***) do swych hal i mógł zaśpiewać: Hej, nie ma to jak Juhasom!...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Siemieński, Lucyan 1881. Dzieła. T. 7, Warszawa : Nakł. i Druk. J. Ungra
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedynczaforma zwrotna

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.