przeszkodnik

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W swoim referacie prof. Małowist dał cenne uwagi o rzemiośle, a uzupełnieniem ich jest jego artykuł opublikowany ostatnio w „Rocznikach Dziejów Społecznych i Gospodarczych“. M. in. poruszył on sprawę tzw. przeszkodników, tj. rzemieślników nie należących do cechów, zamieszkałych zwykle na przedmieściach, w jurydykach i wsiach podmiejskich, ściganych przez ustawodawstwo cechowe. Dialektyka tego zjawiska jest dość skomplikowana: przeszkodnicy rekrutują się z chłopów i biedoty miejskiej, są ścigani przez mistrzów cechowych, lecz w bardzo wielu wypadkach otoczeni opieką przez właścicieli jurydyk i osad, w których mieszkają, lub wręcz protegowani przez szlachtę czy duchowieństwo. Stwierdzają to niedwuznacznie statuty cechowe, czyniąc zresztą nieraz pod presją feudałów ustępstwa na rzecz rzemieślników nie zrzeszonych w cechu. Przypomnieć tu można znane tendencje szlacheckie zmierzające do zniesienia cechów rzemieślniczych w ogóle...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sieradzki, Józef (red.) 1953. Pierwsza konferencja metodologiczna historyków polskich. Przemówienia, referaty, dyskusja. T. 1, Warszawa : PWN
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.