przerytować

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Te całkiem pierwsze drzeworyty, z lat 1923-1925, dzieli wyraźna granica. Z samego początku oeuvre'u graficznego jest parę wypracowań szkolnych, bardzo naturalistycznych: jakiś Kazimierz Wielki żywcem przerytowany z Matejki, jakaś konieczna szkolna głowa starca, którą nie można się pochwalić, i pejzaż z ulami. Ale na tym koniec. Efekt nocny i Zmierzch na Starym Mieś...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Banach, Andrzej 1962. Warszawa Cieślewskiego syna, Warszawa : WAiF
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
imiesłówliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.