przeglądowo-pozytywny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) W tym samym czasie Sienkiewicz potwierdził swój talent jeszcze w innej dziedzinie, jako świetnie zapowiadający się nowelista. W 1875 roku ogłosił Starego sługą a w 1876 Hanią (obydwa utwory ukazały się w „Gazecie Polskiej”). Były one jednak pewną niespodzianką w pisarstwie Litwosa; odbiegały bowiem zdecydowanie „od estetyki przeglądowo-pozytywnej”, jak to później określił ich autor. Tematycznie wiązały się z przeszłością, z okresem dzieciństwa pisarza. Przynosiły sielankowy obraz starego dworku szlacheckiego, jego mieszkańców, atmosfery, tradycji i obyczajów, daleki od tego, co stawiała na wzór programowa literatura młodych. Czym po...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Ładyka, Alina 1967. Henryk Sienkiewicz 1846-1916. Poradnik bibliograficzny, Warszawa : Biblioteka Narodowa
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.