prze-łykacz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Derywaty: lykacz lykacza pogard, i żartobliwie ’pijak, opój, żarłok' (SJP PA!N, u L. z XVIH w., SWil, SW, por. wyżej notowane już u Mącz. prze-łykacz), dial, nomen instrument! ’grdyka' (Mały atlas VIII mapa 394, Źaręba Atlas Śląska IV cz. II 8. 33, Dejna Atlas Kieł. IV m. 514: łykoc), co do rozwoju znaczenia por. u Dejny 1. c. synonimiczne piidk; z poi.: cz. u Jungmanna łykać ’pijak, opój'. — O przyr. -acz zob. łgacz, o ożywieniu się produktywności formantu w XVIII w. p. F. Pepłowski, Odczasownikowe nazwy ' wykonawców czynności w poi. XVT w., 1974, 76 nn...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Sławski, Franciszek 1975-1982. Słownik etymologiczny języka polskiego. T. 5, Kraków : TMJP
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.