prychacz

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) „Wzdychanie” lub raczej może „prychanie nozdrzami” cechuje również pawiana, zwłaszcza kiedy gromada pawianów znużona całodzienną wędrówką 1 słońcem podąża wieczorem do swych legowisk. Zwą tedy pawiana w Sx /hu/hu, a w sąsiednim języku południowym S2 /hu niby 'prychacz, stękacz’, w N2, a więc \Kvl z grupy północnej /hun -ni znaczy 'chrząkać’, owo zaś legowisko, do którego pawiany ciągną z chrząkaniem czy prychaniem zwie się /huru, które powstało z jhu jhu niby 'miejsce prychaczy’...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
BPTJ - Biuletyn Polskiego Towarzystwa Ję­zy­ko­znawczego (Kraków / Wrocław / War­szawa)
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
rzeczownikliczba mnoga

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.