prawno-kulturalny

Słowo poświadczone w fotocytacie:
(...) Heglista włoski, Imbriani, pisze, że w XIX stuleciu historja jest jedynym bogiem. Pisze on te słowa z uczuciem wyzwolenia. Dla jego rodaka, nieocenionego Vica, historja była jeszcze dziełem bożem, przerastającem miarę ludzkiej myśli. Imbriani przyjmuje już historję jako własny ludzki żywioł. Jedyny bóg, jedyne przeznaczenie. I myśląc to, myśli właściwie choć bezwiednie: komuny, średniowiecze, Rzym i jego spuścizna prawno-kulturalna, Florencja, Dante, Petrarca, Macchiavelli, Galileusz, Vico. Myśli także: Cavour, Garibaldi, Mazzini. Cavour — powiedziałby on — tak. 	Ale Mazzini, Garibaldi? Dla ultrakonserwatysty Imbrianie...

Dodatkowe informacje

Diachroniczna częstość użycia słowa (wystąpień na milion wyrazów):
Lokalizacja ekscerptu na stronie:
Adres bibliograficzny:
Brzozowski, Stanisław 1936. Dzieła wszystkie. T. 6. Współczesna powieść i krytyka, artykuły literackie, studja o Wyspiańskim, Warszawa : Instytut Literacki
Etykiety gramatyczne poświadczenia:
przymiotnikliczba pojedyncza

Zastrzeżenia

W naszych materiałach trafiają się błędy, są nieuniknione w tak wielkim zbiorze danych. Procentowo nie jest ich jednak więcej niż w klasycznym 11-tomowym Słowniku języka polskiego pod red. Witolda Doroszewskiego. Ciągle je wyszukujemy i nanosimy natychmiast poprawki, co w epoce przedelektronicznej było zupełnie niemożliwe.